Podatek u źródła – sposób postępowania

07-09-2012

Przedsiębiorcy coraz częściej korzystają z różnego rodzaju usług zagranicznych podmiotów, nabywają m.in. oprogramowanie, wypłacają dywidendy zagranicznym podmiotom czy korzystają z zagranicznych pożyczek. Regulując płatności z powyższych tytułów należy pamiętać z jakimi konsekwencjami podatkowymi się one wiążą i czy nie powinniśmy ustlić i odprowadzić tzw. podatku u źródła.

Podatek u źródła to zryczałtowany podatek dochodowy pobierany od należności wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej Ustawa o CIT - Dz. U. z 2011 r. nr 74, poz. 397 ze zm.) oraz w art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2010 r. nr 51, poz. 307 ze zm.).

Katalog przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem u źródła w Polsce

Katalog przychodów wymieniony w powyższych przepisach jest dość szeroki, dlatego w przypadku otrzymania faktury od nierezydenta powinniśmy przeanalizować ją pod kątem obowiązku potrącenia podatku u źródła. Wśród przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem u źródła w Polsce wymienione zostały (art. 21 i art. 22 Ustawy o CIT, w nawiasie podano stawkę podatku):

• Odsetki (20%),
• Dywidendy (19%),
• Inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (19%),
• Przychody z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw (20%),
• Przychody z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego (20%),
• Przychody za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego (20%),
• Przychody za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how) (20%),
• Przychody z tytułu świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze (20%),
• opłaty za świadczone usługi w zakresie działalności widowiskowej, rozrywkowej lub sportowej, wykonywanej przez osoby prawne mające siedzibę za granicą, organizowanej za pośrednictwem osób fizycznych lub osób prawnych prowadzących działalność w zakresie imprez artystycznych , rozrywkowych lub sportowych na terytorium Polski (20%),
• opłaty za wywóz ładunków i pasażerów przyjętych do przewozu w portach polskich przez zagraniczne przedsiębiorstwa morskiej żeglugi handlowej, z wyjątkiem ładunków i pasażerów tranzytowych - 10%,
• przychody uzyskane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez zagraniczne przedsiębiorstwa żeglugi powietrznej - 10%.

W pierwszej kolejności powinniśmy sprawdzić czy płatność za usługę mieści się w katalogu przychodów zawartym w art. 21 i 22 ust. 1 Ustawy o CIT. Jeśli tytuł, którego dotyczy płatność, nie jest wymieniony w powyższym przepisie, nie występuje obowiązek potrącenia podatku u źródła.

Możliwość obniżenia podatku w oparciu o zapisy Umów o unikaniu podwójnego opodatkowania

W przypadku jednak, gdy płatność mieści się w powyższym katalogu przychodów zawartym w art. 21 i 22 ust. 1 Ustawy o CIT, należy sprawdzić czy istnieje umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania pomiędzy Polską a krajem rezydencji odbiorcy płatności. Jeśli umowa taka nie została zawarta występuje obowiązek potrącenia 20% podatku u źródła, w przypadku należności wymienionych w art. 21 ust. 1 Ustawy o CIT. Obowiązek potrącenia 20-procentowego podatku wystąpi także w przypadku gdy nie posiadamy ważnego certyfikatu rezydencji podatkowej (ang. Certyficate of Tax Residence).

Certyfikat rezydencji podatkowej to dokument, który potwierdza, że dany podatnik jest rezydentem podatkowym określonego kraju, czyli jego dochody podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym w kraju, który wystawił certyfikat. Certyfikat rezydencji podatkowej pozwala obniżyć ten podatek do wysokości wynikającej z umowy międzynarodowej np. do 5% - 10%, a podatek ten może być odliczony od podatku do zapłaty w państwie rezydencji odbiorcy. Posiadanie certyfikatu rezydencji podatkowej może też spowodować, że przychody zostaną w Polsce zwolnione z opodatkowania.

Skutki braku certyfikatu rezydencji podatkowej

Niestety, w przypadku jeśli nie posiadamy ważnego oryginału certyfikatu lub niepobrania podatku lub też pobrania podatku w kwocie niższej od należnej, mimo iż z odpowiedniej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania wynika preferencyjna stawka lub całkowite zwolnienie, powstaje zaległość podatkowa u polskiego płatnika. Dlatego też, należy bezwzględnie pamiętać, aby przed dokonaniem płatności z tytułów określonych w powyższym katalogu, poprosić zagranicznego kontrahenta o certyfikat rezydencji podatkowej. Pozwoli to uniknąć przyszłych negatywnych konsekwencji podatkowych wraz z odsetkami oraz z odpowiedzialnością karno-skarbową włącznie.

Wpłata podatku u źródła i obowiązki sprawozdawcze

W przypadku konieczności odprowadzenia podatku u źródła np. z tytułu wypłaty odsetek czy tzw. należności licencyjnych, podatnik dokonujący wypłaty z ww. tytułów pełni obowiązki płatnika podatku i jest zobowiązany, w terminie do 7 dnia po miesiącu, w którym nastąpiła wypłata np. odsetek, do odprowadzenia podatku na rachunek urzędu skarbowego. Płatnicy zryczałtowanego podatku składają zbiorczą deklarację CIT-10Z, którą mają obowiązek złożyć do urzędu skarbowego do końca pierwszego miesiąca po zakończeniu roku podatkowego, w którym powstał obowiązek zapłaty podatku. W deklaracji należy wpisać wypłacone kwoty (łącznie wszystkim kontrahentom) oraz należny do wpłaty podatek w poszczególnych miesiącach i odrębnie za rok podatkowy.

Jeśli polski podatnik jest w posiadaniu certyfikatu rezydencji kontrahenta i z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania wynikałoby, że np. dochód z tytułu odsetek podlega opodatkowaniu tylko w państwie, w którym posiada siedzibę osoba prawna, której odsetki są wypłacane, wówczas polski podatnik nie ma obowiązku składania deklaracji o wysokości pobranego zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych - CIT-10Z. Natomiast, podatnik powinien złożyć do urzędu skarbowego informację o wysokości przychodu (dochodu) uzyskanego przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych niemających siedziby lub zarządu na terytorium RP - IFT-2/2R. Na wniosek podatnika, płatnik zobowiązany jest w ciągu 14 dni od tego wniosku przygotować informację IFT-2 dla podatników podlegających pod Ustawę o CIT.

Roczną informację IFT-2R należy sporządzić i przekazać do końca trzeciego miesiąca po zakończeniu roku podatkowego płatnika. Informację IFT-2R powinna być sporządzona dla każdego kontrahenta oddzielnie i zawierać wszystkie przychody, o których mowa w art. 21 i 22 Ustawy o CIT, które podatnik uzyskał na terytorium RP, niezależnie od faktu czy podatek u źródła został pobrany czy też została zastosowana preferencyjna stawka lub zwolnienie. Informację należy wysłać do zagranicznego kontrahenta oraz złożyć do właściwego urzędu skarbowego. W przypadku podatku u źródła jest to urząd właściwy dla zagranicznych przedsiębiorców niemających siedziby w Polsce.

Ten artykuł oraz inne nasze publikacje znajdziesz na portalu kancelariepodatkowe.pl